Σεπτέμβριος 2011
Φέτος το φθινόπωρο μαζί με το πρόγραμμα Comenius πήγα στην Πολωνία. Είχα μεγάλη περιέργεια να τη δω, να μάθω τη γλώσσα και να μιλήσω με τους κατοίκους της. Δεν ήξερα τίποτα για αυτήν, ούτε συνήθειες, ούτε παραδόσεις. Έτσι αυτές τις λίγες μέρες που έμεινα εκεί πήρα μια γεύση από την κουλτούρα της.
Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα σε εκείνον τον τόπο ενθουσιάστηκα πάρα πολύ. Στον πρώτο προορισμό μου όπου ήταν η Κρακοβία έζησα αξέχαστες εμπειρίες που δεν πρόκειται να τις ξεχάσω ποτέ. Αρχικά ξεναγηθήκαμε στην πόλη, πήραμε πρωινό και επισκεφτήκαμε τα πρώτα μαγαζιά στο κέντρο της πόλης. Το μεσημέρι φάγαμε παραδοσιακά φαγητά και συνεχίσαμε τη βόλτα μας. Τέλος το βράδυ απολαύσαμε τον τόπο με άλλη ματιά. Περίπου ίδια κύλησαν και οι επόμενες δύο μέρες.
Δεύτερος και καλύτερος προορισμός μας ήταν η συνάντηση με τις οικογένειες και τα παιδιά που θα μας φιλοξενούσαν. Εκείνη την μέρα ήμασταν αρκετά ανυπόμονοι και περίεργοι για τις φίλιες που θα κάναμε. Τελικά όμως όλα εξελίχτηκαν περίφημα. Οι Πολωνοί ήταν πολύ φιλόξενοι και χαρούμενοι, γεγονός που μας έκανε να αισθανθούμε οικεία και άνετα. Κάθε μέρα ήταν μοναδική, ενδιαφέρουσα και ξεκαρδιστική. Επισκεφτήκαμε πολλά κάστρα, μουσεία, θαυμαστά και πολυσύχναστα μέρη καθώς και άλλα πολλά. Τέλος αξιοσημείωτα ήταν τα εντυπωσιακά σχολεία τους. Ήταν πραγματικά απερίγραπτα. Με λίγα λόγια καμία σχέση με τα δικά μας, θα μπορούσαμε να πούμε ακριβώς το αντίθετο. Το γεγονός αυτό και σε συνδυασμό με τις ξεναγήσεις που κάναμε νιώσαμε ντροπή για τον δικό μας τόπο.
Παρόλα αυτά όλα τα παιδιά ήμασταν ενθουσιασμένα και δεν θέλαμε να γυρίσουμε πίσω, όπως και στο προηγούμενο ταξίδι. Όμως δυστυχώς ήρθε και το τέλος του ταξιδίου όπου η αναχώρηση ήταν συγκινητική για όλους. Για μερικούς περισσότερο, ενώ για άλλους λιγότερο.
Ήταν ένα από τα καλύτερα ταξίδια που έχω πάει ποτέ μου. Ελπίζω να ξαναζήσω παρόμοιες στιγμές!
Ελένη Τριβυζά
Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα σε εκείνον τον τόπο ενθουσιάστηκα πάρα πολύ. Στον πρώτο προορισμό μου όπου ήταν η Κρακοβία έζησα αξέχαστες εμπειρίες που δεν πρόκειται να τις ξεχάσω ποτέ. Αρχικά ξεναγηθήκαμε στην πόλη, πήραμε πρωινό και επισκεφτήκαμε τα πρώτα μαγαζιά στο κέντρο της πόλης. Το μεσημέρι φάγαμε παραδοσιακά φαγητά και συνεχίσαμε τη βόλτα μας. Τέλος το βράδυ απολαύσαμε τον τόπο με άλλη ματιά. Περίπου ίδια κύλησαν και οι επόμενες δύο μέρες.
Δεύτερος και καλύτερος προορισμός μας ήταν η συνάντηση με τις οικογένειες και τα παιδιά που θα μας φιλοξενούσαν. Εκείνη την μέρα ήμασταν αρκετά ανυπόμονοι και περίεργοι για τις φίλιες που θα κάναμε. Τελικά όμως όλα εξελίχτηκαν περίφημα. Οι Πολωνοί ήταν πολύ φιλόξενοι και χαρούμενοι, γεγονός που μας έκανε να αισθανθούμε οικεία και άνετα. Κάθε μέρα ήταν μοναδική, ενδιαφέρουσα και ξεκαρδιστική. Επισκεφτήκαμε πολλά κάστρα, μουσεία, θαυμαστά και πολυσύχναστα μέρη καθώς και άλλα πολλά. Τέλος αξιοσημείωτα ήταν τα εντυπωσιακά σχολεία τους. Ήταν πραγματικά απερίγραπτα. Με λίγα λόγια καμία σχέση με τα δικά μας, θα μπορούσαμε να πούμε ακριβώς το αντίθετο. Το γεγονός αυτό και σε συνδυασμό με τις ξεναγήσεις που κάναμε νιώσαμε ντροπή για τον δικό μας τόπο.
Παρόλα αυτά όλα τα παιδιά ήμασταν ενθουσιασμένα και δεν θέλαμε να γυρίσουμε πίσω, όπως και στο προηγούμενο ταξίδι. Όμως δυστυχώς ήρθε και το τέλος του ταξιδίου όπου η αναχώρηση ήταν συγκινητική για όλους. Για μερικούς περισσότερο, ενώ για άλλους λιγότερο.
Ήταν ένα από τα καλύτερα ταξίδια που έχω πάει ποτέ μου. Ελπίζω να ξαναζήσω παρόμοιες στιγμές!
Ελένη Τριβυζά
